ਕਲਾ ਦੀ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਕੋਈ ਵੀ ਕਲਾਕਾਰ ਉੱਚੇ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਮੁਕਾਮ ’ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਧੂਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਲਾਕਾਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰ ਲਿਆ ਹੋਏ ਅਸਲ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਰਵਾਨਗੀ ਵਿਚ ਖੜੋਤ ਆ ਜਾਣੀ ਸੁਭਾਵਿਕ ਹੈ। ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਸੱਥਾਂ ’ਚੋ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਦੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਰ ਚੜ੍ਹਦੀ ਸਵੇਰ ਨਵੀਆਂ ਪੁਲਾਂਘਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪੁੱਟ ਰਹੀ ਸਗੋਂ ਛੜੱਪੇ ਮਾਰ-ਮਾਰ ਅੱਗੇ ਤੁਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਗੱਲ ਅਸੀਂ ਸਭ ਭਲੀ-ਭਾਂਤ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕੁਦਰਤੀ ਵਰਤਾਰੇ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੂਝਵਾਨ ਜੀਵ ਮਨੁੱਖ ਹੈ। ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ, ਖਾਣ-ਪੀਣ, ਸੋਚਣ-ਸਮਝਣ, ਬੋਲਣ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਦੇ ਸਮੁੱਚੇ ਵਰਤਾਰੇ ਦੇ ਨਿਯਮ ਬਾਰੇ ਪੂਰੀ ਸੂਝ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਰਤਾਰੇ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖੀ ਵਰਗ ਦੀਆਂ ਪਰਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਹੈ। ਸਭਿਅਕ ਤੇ ਅਸਭਿਅਕ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਅਸੀਂ ਰੋਜ਼ਮਰਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਰਦੇ, ਸੁਣਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਈਮਾਨਦਾਰ ਤੇ ਬੇਈਮਾਨ ਸ਼ਬਦ ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਲਈ ਜਦੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵਜੋਂ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਵੱਛ ਪਾਣੀ ਤੇ ਚਿੱਕੜ ਭਰੇ ਪਾਣੀ ਵਰਗਾ ਅੰਤਰ ਹੋ ਨਿਬੜਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸਗੋਂ ਕਾਮੇਡੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਨਵੇਂ ਕੀਰਤੀਮਾਨ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਮੇਡੀ ਜਗਤ ਵਿਚ ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਹਾਸ ਕਲਾਕਾਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦੌਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ। ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਮੇਡੀ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਭੰਡਾਂ ਵਾਲੇ ਹਾਸੇ ਠੱਠੇ ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਗੰਭੀਰ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਅੰਗ ਤਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਕਲਾਕਾਰ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਪੇਂਡੂ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀ ਸਮਾਜ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਐਨੇ ਪ੍ਰਪੱਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਦੀ ਬੀਬੋ ਭੂਆ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਵੱਸਦੇ ਲੋਕ, ਪੰਜਾਬੀ ਪੌਪ ਗਾਇਕ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਕਾਲਜੀਏਟ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਇੱਕੋ ਵੇਲੇ ਉਸਦੇ ਪਾਤਰ ਹਨ। ਨਿੱਤ ਬਦਲਦੇ ਤੇ ਫੈਲ ਰਹੇ ਪੰਜਾਬੀ ਆਈਟਮਾਂ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦ ਹੈ । ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਉਮਰ ਦੇ ਲਿਹਾਜ ਨਾਲ ਹਾਲੇ 30 ਕੁ ਵਰ੍ਹੇ ਟੱਪਿਆ ਹੈ ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਮੇਡੀ ’ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਐਨਾ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕਾਮੇਡੀ ਕਲਾਕਾਰ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਬੂਲਣ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਣਗੇ।
